دانشگاه تهران در راستای برنامه های توسعه پارک های علم و فن آوری و همچنین نیاز به یک فضای اختصاصی برای استقرار شرکت های دانش بنیان و استارتاپ های فعال در زمینه فن آوری های مالی (فین تک) در نظر دارد یک قطعه زمین را که در طرح توسعه پردیس مرکزی دانشگاه تهران قرار دارد به این امر اختصاص دهد.
این زمین به مساحت 1648 مترمربع واقع در بلوار کشاورز، مابین خیابان های قدس و وصال، شماره 208 می باشد. دسترسی این زمین از شمال به بلوار کشاورز و از جنوب به کوچه شاهد می باشد. ساختمان درنظر گرفته شده با مشرف بودن به پارک لاله دارای فضایی مطلوب برای کار و موقعیت مکانی آن در مرکز شهر دارای ویژگی های خاص از نظر دسترسی به امکانات خدماتی و شهری می باشد. همچنین به دلیل واقع شدن در طرح توسعه آینده پردیس مرکزی دانشگاه تهران دارای مزایایی چون نزدیکی به پردیس فنی و دسترسی به امکانات و ارتباط موثر با اساتید و دانشجویان دانشکده، تعامل موثر و مفید با بازار کار حرفه ای و … را دارد.
دانشگاه تهران قصد دارد جهت ساخت این برج اقدام به جذب سرمایه گذار بخش خصوصی نماید. اجرای این طرح برای جذب سرمایه گذار به شرکت سرمایه گذاری دانشگاه تهران واگذار گردیده است. در قالب این طرح سرمایه گذاری، دانشگاه به عنوان سرمایه پذیر معرفی شده و اقدام به عقد قرارداد با سرمایه گذار یا سرمایه گذاران احتمالی به منظور احداث و راه اندازی این پروژه از محل منابع مالی بخش خصوصی می نماید. در مقابل سرمایه گذار مجاز خواهد بود که در طول زمان قرارداد، اقدام به بهره برداری از پروژه و کسب منافع مالی از محل بهره برداری طرح در قالب اهداف پروژه و قوانین پارک علم و فناوری (موضوع قانون حمایت از شرکت ها و موسسات دانش بنیان و تجاری سازی نواوری و اختراعات مصوب سال 1389) نماید.
در طرح پیشنهادی سطح زیربنا برای ساخت برج فناوری دانشگاه تهران، حدودا 17,139 متر مربع خواهد بود که در 16 طبقه شامل بر 4 طبقه زیر تراز صفر (زیرزمین) و 11 طبقه روی زمین ساخته خواهد شد. سطح اشغال زمین 60 درصد زمین در نظر گرفته شده است و در طبقات زیر زمین سطح اشغال ۸۰ درصد مساحت زمین می باشد. لذا زیربنای طرح شامل بر 5274 متر در زیر زمین و 11866 متر مربع بالاتر از تراز صفر می باشد. کاربری ساختمان بر اساس پروانه اخذ شده از شهرداری تهران مختص به کاربری اداری خواهد بود. طبقات فوقانی محل استقرار فضاهای اشتراکی و اختصاصی و پذیرش شرکت‌ها است. این طبقات به صورتی طراحی شده‌اند که بتوانند بسته به نیاز استارتاپ و شرکت متقاضی اتاق، تغییر شکل داده شده و شخصی سازی شوند. طبقه همکف دفاتر بخش مدیریتی، نگهبانی و لابی مجموعه قرار دارد. در کنار آنها نیز بخش رفاهی مجموعه وجود دارد که به عنوان رستوران و کافه به بهره بردار خارجی اجاره داده می شود. در طبقات زیرین نیز پارکینگ، موتورخانه، دیتاسنتر و سالن های همایش و جلسات وجود دارد.
درآمدهای طرح:
درآمد عمده پیش بینی شده این طرح شامل درآمد اجاره فضاهای اداری به صورت اشتراکی می باشد. در کنار آن درآمدهای طرح از محل ارائه خدمات رفاهی و پشتیبانی به شرکت ها و استارپ های مستقر در قالب خدمات دیتاسنتر،درآمد اجاره سالن همایش و سالن های جلسات و همچنین اجاره رستوران و کافه می باشد.
سناریوهای واگذاری:
الف- روش مشارکت قراردادی
- روش های ساخت، بهره برداری و واگذاری (BOT)
در این روش سرمایه گذاری مسئولیت تامین مالی، طراحی، ساخت و راه اندازی پروژه را بر عهده خواهد گرفت. بعد از دوره سه ساله ساخت، در یک مهلت معین مجوز بهره برداری از پروژه در قالب اجاره دهی به شرکت های متقاضی را خواهد داشت. پس از انقضا دوره بهره برداری، ساختمان و تجهیزات نصب شده در شرایط بهره برداری و بدون هیچ پرداختی به سرمایه پذیر عودت می گردد.
- ساخت، بهره برداری، اجاره و واگذاری (BOLT)
در این روش سرمایه گذاری در مهلت 3 ساله مسئولیت احداث (تامین مالی، طراحی، ساخت و راه اندازی) پروژه را بر عهده خواهد گرفت. در دوره بهره برداری، سرمایه گذار متعهد به پرداخت سهمی از درآمد طرح به سرمایه پذیر در قالب اجاره خواهد بود.
- ساخت، اجاره و واگذاری (BLT)
در این روش سرمایه گذاری در پایان دوره احداث و پس از راه اندازی طرح، پروژه را تحویل سرمایه پذیر می نماید. لذا سرمایه پذیر خود راسا اقدام به بهره برداری از طرح نموده و سهم درآمدی سرمایه گذار بر اساس مدل مالی مصوب را به عنوان اجاره بها پرداخت خواهد کرد.
ب- روش مشارکت حقوقی
در روش مشارکت حقوقی، مشترکا با سرمایه گذار اقدام به ایجاد یک ساختار حقوقی برای تامین مالی، ساخت و بهره برداری از طرح می گردد. در این روش پروژه در تملک شرکت مشترک خواهد آمد و منافع طرح برای مدت معین به نسبت سهام بین اعضای مشارکت تقسیم می گردد.
ج- روش ترکیبی حقوق قراردادی
این روش ترکیبی از دو روش فوق می باشد که می تواند از مزایا هر دو روش استفاده نماید. در این روش سرمایه گذار با عقد قرارداد به یکی از روش های مشارکت عمومی خصوصی، پروژه را می سازد و در زمان بهره برداری با هدف بهره بردن از مزایای خاص پارک علم و فناوری، یک شرکت مشترک با سازمان سرمایه گذاری دانشگاه ایجاد می نماید و بهره برداری را به صورت مشترک یا با دریافت خدمات از نماینده سرمایه پذیر انجام می دهد.
